21 augustus 2010

Vandaag was een zeer warme dag hier in Brazilië.

Maar liefst 31ºC!!

We zaten enige tijd in de auto.

Rond de middag aten we in een zelfbedieningsrestaurant.

Daar kwam ik andere nederlandssprekende mensen tegen, uit Deurne.

Het was wel eens leuk om terug even dat Nederlands onder het Braziliaanse stof vandaan te halen.

Door het vele Engels praten, zijn zelfs mijn gedachten verengelst.

Soms zit ik in de zetel iets te denken en dan kom ik niet meer op het Engelse woord dat ik wil denken en dat is het van `Damn, what´s the word again?´

Dat is dus het effect van 3,5 week Engels..

Na gegeten te hebben, reden we naar een ijsjeszaak.

Jummiejummie!!

Hier heb je twee soorten ijsjeszaakjes.

De eerste is een zaak vol met diepvriezers met daarin frisco´s in alle smaken die je maar kan bedenken.

En ja, ze hebben hier ook maïsijsfrisco´s, tomatenijsfrisco´s, honingijsfrisco´s en kersenijsfrisco´s!! (Al raad ik de eerste drie niet zo aan).

De tweede is een heel andere soort ijsjeszaak.

Je gaat binnen en er staan diepvriezers vol schepijs.

Je pakt een potje in de kleur en vorm die jij het leukst vind, met reuzekoekje in of niet, of vraagt een ijshoorntje en je kunt vertrekken!!

Je pakt een ijsschep en begint bolletjes te scheppen uit de ijsbakken.

Als je de desgewenste soorten ijs allemaal in je potje hebt zitten schuif je een stukje door tot aan de, jawel, siroopjesstand.

Je hebt hier allerlei soorten siroopjes: Appelsientjessiroop, Perensiroop, Aardbeiensiroop.

De siroopjesstand bevat gelukkig ook chocoladesaus.

Hier heb je witte, bruine en pure chocoladesaus.

Maar er is nog meer onderscheid!!

Je hebt namelijke warme chocoladesaus met bolletjes!!

En je vraagt je nu natuurlijk af, wat is er toch zo speciaal aan die chocoladesaus??

Wel, als je hem op je ijs doet, stolt deze saus binnen een minuut!!

En geloof me, dan is de chocolade echt hard als een chocoladereep.

Hierna schuif je nog een stukje door en kom je precies in een snoepwinkel terecht.

Discoballetjes, noten, smarties, zuurtjes, dropjes, suikerballen,..

Het is er allemaal.

En eigenlijk vind ik het wel iets komisch hebben dat naast dit ongezond lekkers de fruitsoorten staan opgesteld.

Want inderdaad, je kunt nog een stuk doorschuiven.

Wat fruit betreft hoef ik geen soorten op te noemen hé.

Na het fruit, kun je nog één laatste maal doorschuiven, naar de koekjesstand.

Hier heb je allerlei koekjes: pompoenkoekjes, chocoladekoekjes, bananenkoekjes, zandkoekjes,...

En dan is het gedaan!!

Je vraagt je nu vast af.

En hoe weten ze nu wat je moet betalen?

Meten ze hoe groot je bolletjes ijs zijn? Berekenen ze hoeveel lepels discoballetjes je gebruikt moet hebben of hoeveel milliliter chocoladesaus je over je ijs gegoten moet hebben?

Tellen ze het aantal smarties dat je op je ijs hebt liggen?

Wel nee, helemaal niet natuurlijk!!

Je zet je ijskommetje op een weegschaal en naargelang gewicht betaal je geld.

3 bolletjes ijs, een hoop discoballetjes en smarties, veel chocoladesaus en een grote vanillekoek kwam overeen met 2,27 r$.

1,135 euro dus.

En en en!!

Als je ijs gewogen is ga je zitten en komen ze langs om je drinken (meestal water) en snoepjes aan te bieden.

De frisco´s variëren in prijs van plaats tot plaats.

Maar ik moet stiekem wel toegeven dat je Saii, een Thaïs meisje, en mij nogal vaak aan de ander kant van de straat vind hier in de friscoshop.

Daar kosten ze namelijk slecht 25 eurocent per stuk!!

Vandaag hebben we ook watermeloen gekocht.

Zo´n hele grote!!

Als het dan toch maar 39 eurocent per kilo is..

Na de ijsjeskraam bezocht te hebben reden we door en arriveerden!!

De Brazilianen moesten natuurlijk weer een dutje doen!!

Dus ging ik even met Saii wandelen en een paar gekke foto´s maken.

Maar jammer genoeg stopte ook deze kodak ermee na 11 foto´s.

Die kodakken van tegenwoordig toch!!

Maar niet getreurd, we gingen dan maar terug naar het huis om daar naar Sertanejo of hoe je het ook schrijft te luisteren en de grote reuzeschildpad die Saii hier als huisdier heeft te bespioneren.

Uiteindelijk vonden we dat natuurlijk niet meer interessant.

We ontdekten tot onze verbazing dat de maan er al was (om 4 uur ´smiddags) en toen bedacht ik dat ik maar eens terug zou gaan.

Terug in het huis liet ik Mickey binnen begon dit blogberichtje te schrijven.

Het is nu kwart voor 7 hier in Brazilië en in België vallen de oogjes stilaan allemaal toe (uitgezonderd de feestgangers natuurlijk), maar ik heb hier nog wel een paar uurtjes te gaan voor ik in mijn bedje kruip.

Morgen is het zondag en dan eten de braziliaanse mensen hier vreselijk laat!!

3 uur ´smiddags komt het middageten.

Enorm normaal, natuurlijk..

Ondertussen houden wij hier een Sambafeestje.

Olé!!

Enorm gezellig, dus ik ga maar weer eens afsluiten hier.

Slaapwel daar lieve belgen en tot de volgende keer!!

Liesy