28 oktober - 4 november

Dag dames en heren in het vrieskouland!

Ik besloot jullie maar weer eens eventjes iets te laten weten uit mijn koninkrijk van rijst en bruine bonen, aangezien het weer een tijdje geleden is.

Ondertussen heb ik het hier al 3 maanden overleefd!

Maar goed, laten we eens van start gaan.

Afgelopen zaterdag (30 oktober) was een feest dag.

We hadden maar liefs 4 feestjes op het programma staan.

Eerst gingen waar het verjaardagsfeest van Maria Eduarda, een van de kindjes van ... (dat weet ik niet eens.

Ze werd twee, dus kregen we snoep mee naar huis!

Daarna gingen mama en papa hier naar het feest van papa zijn werk, maar Jessica en ik hadden daar niet veel zin in, dus gingen we naar Amanda´s feest en op het volgende zijn we niet meer geraakt (Baia feest op de Club)

Amanda´s vijftiende verjaardagsfeest was super!

De helft van mijn klas was aanwezig.

Tijdens de openingsdans en de voorlezing van de brieven aan de jarigen heb ik mijn schoenen uitgedaan omdat die hakken toch wel wat pijn begonnen te doen, was Eduardo mij aan het plagen en moest Mirianna wenen omdat ze het zo schoon vond allemaal.

Daarna volgde de nep aansnijding van de taart door de jarigen en daarna kon het feestje pas écht beginnen.

Dansen!!

Natuurlijk spendeerden we ook een deel van de tijd aan de ´Maak je coctail` dienst in de zaal en in de snoephoek waar je van die heerlijke choco-cocobonbons kon krijgen (die liesy met grote maten verobberde stiekem).

Ook Paolo was van de partij en had zijn zinnen op mij gezet.

Jammer genoeg voor hem, ging ik niet op hem in.

Zijn dans met mij, die hij echt niet afgaf, heeft hij wel gekregen.

Dat was dan ook iets onschuldigs.

Toen hij bedacht dat alcohol misschien hielp bij het versieren van meisjes, wat zatte pieten zijn toch vlotter, zijn Caroline, Mirianna en ik maar naar de tussenhal gevlucht.

En daar moest ik ineens weer bedenken (en ook hardop eruit gooien) dat de Belgen nu een uur dichter bij ons waren.

Interessant he?

Het was toen al half 2 snachts bij ons, maar de koffie voor 6 uur sochtends stond al klaar in de tussenhal.

Daarna gingen we desserts eten (ze hadden 8 menu´s voor het dessert verobberd al).

Koffiecake met vanille-ijs en chocoladesaus.

Heerlijk was dat!

Om half 4 werd dan uiteindelijk de taart aangesneden en om 4 uur zijn we dan maar eens begonnen naar huis te vertrekken.

João Vitto zei nog dat ik moest wachten op de koffie, maar 6 uur werd me toch net iets te laat.

En zo was het dus tegen half 5 aan toen ik mijn bed opzocht.

De volgende morgen, of het is te zeggen morgen, werd ik weer wakker van het lawaai.

Ik dacht bij mezelf: ´Verdorie, welke idioot is dat nu weer? Het is 8 uur sochtends, stop ermee!`

Na 5 minuten bedacht ik dan weer zuchtend eens om mijn gsm te pakken, gewoon om te bevestigen dat er een idioot om 8 uur sochtends de bloemetjes aan het buiten zetten was.

Alleen kwam ik zo tot de conclusie dat het al bijna half 1 smiddags was en kwam ik toch maar vlug uit mijn bed.

Uit mijn bed, rechtstreeks naar het winkelcentrum gegaan met de familie.

Daar kwamen we de kerststal tegen (zo vroeg al ja).

Die bekeek ik natuurlijk met een frons in mijn voorhoofd.

Wat wat is die kerststal nu hier?

Wel: Een houten huisje met glitterramen waarvoor een lange houten tafel vol snoepgoed staat.

Achter die tafel drie dames (poppen natuurlijk he mensen) en daarlangs de sint, euh de kerstman (!) met een suikerstok in zijn hand die je vrolijk zit toe te lachen.

Op de vloer nog reuze bonbons of taarten en dan een houten tuinhek errond.

De kerstboom was ook origineel versierd.

Namelijk met knuffels van het koekiemannetje en met grote suikerlollies.

We aten daar in het winkelcentrum en daarna gingen we in de parking het halloweenlaborinth in.

Geestig gewoon!

Je moest je verkleden, want het was een actie van de theatergroep hier in de stad, en we verkleden ons als dat spook uit Scarry Movie ofzoiets.

En dan moest je opdrachten doen in dat doolhof.

Héél leuk!

Savonds konden we dan thuis genieten van vuurwerk.

Op maandag en dinsdag gebeurde er niet veel speciaals.

De meeste mensen gingen werken (Ja, dat lees je goed hoor).

En de cursisten van de Moni Acadamy (kwamen stiekem tot mijn vreugde) terug!

Daar dus even mee gebabbeld, maar omdat ze uitgeput waren woensdag dan maar verder getetterd.

Savonds dan Vampire Diaries gekeken hier thuis met de zus (die eindelijk eens iets leuk vindt wat ik ook leuk vind!)

En vandaag kwam dan eindelijk mijn postpakket aan!

Super gewoon.

Het werd ook wel tijd na 6 weken vond ik.

Maar goed.

Tot zo ver reikt het nieuws uit mijn plekje hier tussen de palmboompjes en onder de zon.

Hoop dat alles goed gaat daarginds en tot snel!

Ps: In het vorige bericht stond een fout voor degene die het opmerkten. Het moets inderdaad ´precies een maand` zijn ipv een week.

Liefs,

 

Liesy