5 november tot 24 november

Hallo allemaal!

Er wers mij nog eens vriendelijk gevraagd om mijn avontuurtjes hier te posten (he sofie ;D)

Dus zal ik dat maar even doen.

Ik moet eerlijk toegeven, dat ik daar zo goed als nooit aan denk.

Dat is zoals mijn dagboek, zullen we zeggen.

Vorige week heb ik er dan nog eens in geschreven, toen ben ik het weer vergeten tot nu.

Het is dus meer een flardenboek aan het worden, maar hé, beter flarden dan niets hé.

Maar goed, laten we eens van start gaan.

Vrijdag 5 november was ik weer een beetje jaloers op de kazou´ers.

Het was namelijk weer zou kafé, en daar ga ik nogal graag heen, al is het maar om die toffe mensen van BC enzo nog eens te zien.

Het thema van deze editie was Zou Kafé Acoustic Night, en dus mocht Jonas zeker niet op het podium ontbreken.

Voor de tweede maal in een half jaar tijd, was er dus Jonas op het Zou Kafé podium.

De dag erop, zaterdag de 6e, werd Niels 18.

Ik had er nog aan gedacht om een brief te sturen, maar omdat ik eigenlijk al te laat was toen ik er aan dacht (ja ik vergeet veel), is dat toch niet door gegaan.

Ook kwam bollywoodvriend Sebastiaan terug van de romereis en dat werd wel grappig.

Om 9 uur gingen we dan maar naar het theater voor een (uiteraard portuguese) monoloog.

Daar kwam ik een klasgenoot tegen die onze mexicaan Cezar in huis heeft momenteel.

Ze vroeg me waar ik de afgelopen 3 dagen was geweest.

Thuis en bij de buren enzo, zei ik.

Waarom kwam je dan niet naar school, vroeg ze.

School? Het waren examens, zei ik dan weer.

(Nee, buiten Engels maak ik de examens hier niet).

Nee, zei zij, die zijn verplaatst naar volgende week.

Oeps, 3 dagen onvrijwillig gespijbeld dus... maar hé, de school had ook niet gebeld ofzo!

(En op het Engels examen, met de vragen in het portuguees, had ik 73%)

Om 11 uur was het theater uit en we bleven nog wat hangen.

Tegen half 12 woudden ze ineens uit eten gaan!

Ik was te moe.

Het was laat en 2 uur portuguees tehater is nogal vermoeiend.

Je moet je echt inspannen om het te volgen, snap je.

Dus zetten ze me thuis af.

Alleen hoorde ik ´iemand`heel hard met de dubbele deuren schudden (en ik was alleen thuis).

Om middernacht in een nog (deels) vreemd land, bevond ik dat toch wat eng, en besloot ik dan maar naar de rest te gaan, al was ik uitgeput.

Dus ik naar Dom Taliani, een italiaans restaurant, gewandeld om middernacht en zij waren dus aan het eten.

Tegen 2 uur ´s nachts waren ze klaar met eten en dus sliepen we uit tot half 11.

Zondag 7 november was dus nog al kort.

Ik spendeerde wat tijd op de computer lachend met Valérie, Nele en de rest, en vooral met Sofie en het tijdperk van de bananenliedjes.

En dan nog even met Bea, die de week erop examens had, en dat uiteraard schitterend heeft gedaan!

Om 22 uur gingen we dan ´sandwiches` eten.

Nee, dat is niet wat je denkt.

Wij hadden sandwiche beef com bacon bestelt.

Dat is dus een hamburgerbroodje, een hamburger, gebakken hesp, sla, tomaat en maïs.

Saus moet je er zelf op doen.

Daarna kropen we ons bed dus in.

Maarndag was dan weer even school.

´Smiddags ging ik met Claudia downtown voor papierspullen enzo, iets drinken, en kwamen er Saii tegen.

Doordat we bleven praten, miste Saii haar eerste les zo´n beetje.

Oeps!

Maar ja, het was gezellig.

Dinsdag de 9e was dan weer mijn laatste lesdag van de week.

Ze vroegen mij om nog eens iets te maken dat gemakkelijk was, dus maakte ik petit-beurre taart voor ze.

Daarna ging ik film kijken bij de buren.

Chindler´s list, werd het.

Een beroemde film van de geschiedenislessen, maar eerlijk, IK HAD HEM NOG NOOIT GEZIEN!

´Savonds kwam mijn counseler langs voor de 3-maandelijkse evaluatie (die eigenlijk al 2 weken te laat was).

Woensdag had ik afgesproken op msn met Marijke, maar die was het een beetje vergeten, dus werd het een telefoongesprek.

Maar het was héél leuk!

Ook ging ik weer naar het centrum, waar ik wat gelachen heb met Eduardo en Eduardo.

Ondertussen kwam er ook geurige stoom uit het huisje va de kerstman en bewogen de popjes.

Ook stond er meer verleidelijk snoepgoed op de tafel bij de kerstman.

De 11e, donderdag, hield ik me dan met oma bezig, de 12e spendeerde ik zowat bij Claudia thuis, die een pakket van 20 kilo met onder andere een kerstboom had gekregen van thuis uit, en wij moesten de kerstboom dus versieren.

Ik kreeg heel veel chocolade met marsepein in (die dezelfde dag al op was) en ik belde weer even met wat toffe mensen, zoals met die goede Melissa van Malderen.

Daarbij kwam Astrid´s kaart van Antwerpen al aan!

De 13e was een zaterdag, en omdat het verlengd weekend was gingen we op reis.

De reis ging naar Boa Esperança, waar de ouders van mijn papa hier wonen.

We vertrokken om half 9, en om half 2 kwamen we aan.

5 uur in de auto, man man.

Maar goed.

We gingen wandelen, aten ijs en pastel, deden inkopen en daarna hield ik me bezig met mijn 4-jarige nichtje Clara.

Tegen de vond gingen we nog een uurtje wandelen en om half 12 gingen we slapen.

(Behalve mijn zus die naar een halloweenfeestje ging, in hartje november).

Zondag de 14e palmde Clara me in.

Ze heeft Engelse leesboekjes en ik vond het heel schattig als zij die probeerde te lezen.

Eigenlijk was ze best goed.

Haar mama was met mijn mama bezig.

Clara´s mama in nog maar 23 en verloor haar moeder op haar 9e.

Haar papa kijkt niet meer echt naar haar om, en dus is mijn mama als haar meter verantwoordelijk voor haar en hoord haar kleren en schoenen en zo te kopen.

In de namiddag gingen we uit eten.

Hier houden ze van ´Churrasco`of ´Barbecue`.

Dat was eigenlijk wel gezellig.

Ondertussen maakte oma maïscake, kaneelcake, fruitcake, kaasbroodballen en suikerbrood als avondmaal.

(Ja de eetgewoonten zijn hier nogal raar).

Ook wou ze persee thee maken.

Het was Camillethee, maar het smaakte wel sterk naar Lindethee, vond ik.

´Savonds gingen we weer wandelen aan het meer.

We gingen er wel niet helemaal rond, want daar heb je 2 uur voor nodig!

Toen we terug kwamen moest ik Clara voorlezen en tegen middernacht gingen we maar weer eens slapen.

Clara wou perse bij mij slapen.

In mijn familie waren ze het trouwens allemaal eens over het feit dat Clara wel mijn dochtertje leek!

daar ben ik toch nog wat te jong voor, denk ik zo.

Maandag de 15e gingen we dan weer terug naar huis.

Om 4 uur waren we daar.

Echt veel, deden we niet meer.

Dinsdag de 16e was het dan wél echt een week voor mijn verjaardag.

Ik moest weer naar school en het buurmeisje spijbelde een dag omdat ze naar Bello Horizonte was geweest.

Woensdag 17 november, kochten we onze tickets voor HP7 en de formatura.

Daarmee waren vrijdag en zaterdag volledig uitverkocht.

Eigenlijk vind ik het wel raar zo.

Oké, de cinema is in het winkelcentrum, maar alléé, die heeft maar 3 zalen!

Ik bedoel, Lommel cinema is nog groter en dit is dan de enige cinema voor een stad met 175 duizend inwoners?

Ik kreeg weer post, van Valérie, en vroeg mij eigenlijk af waar die goede Sofie van Elst eigenlijk heen was, omdat ik haar al heel lang niet echt meer gehoord had.

Op donderdag 18 november, vertrok mijn counselar naar Duitsland tot eind januari.

Haar dochter beëindigd daar binnen 2 weken haar uitwisselingsjaar.

Ik had weer met Marijke afgesproken en had post!

1 iemand maakte mij wel héél nieuwsgierig door ipv de afzender ´Psssst, braaf zijn en niet open doen voor je verjaardag`op de achterkant te schrijven.

Vrijdag 19 november ging ik dan met Claudia naar huis, liet mijn haar knippen en deed wat dingen in het centrum.

´S avonds ging ik naar een diploma-uitreiking, want ja, hier studeren de studenten van 1993 nu af!

En wat een feest!

Buffet, pizza-over, cocktailbar, drijvende kaarsen in een kleine fontein,...

Op elke tafel stond de foto van een student (met een cd bij) en daar ging dan de familie van de student zitten.

Ook stond er op elke tafel en grote, uitgeholde kaars die opgevuld was met water en daar dreef dan een theelichtje in.

Tegen 11 uur werden de afstuderende leerlingen per 3 afgeroepen.

1 jongen en 2 meisjes iedere keer.

Daarop kwam de jongen (in pak) ,geflankeerd door de 2 meisjes (in dure feestjurken) , het gangpad opgelopen en de gasten applaudiseerden.

De fotograaf is er natuurlijk ook en trekt een foto van hen.

De lerlingen gaan onder een kleine koepel zitten met tv-schermen en na de leerlingen komen ook de leerkrachten er één voor één bij.

De leerlingen zeggen iets over alle leerkrachten en omgekeerd, dan zien we filmpjes en foto´s uit de middelbare schooltijd en de eindejaarsreis (naar Bahia) van de leerlingen.

Uiteindelijk worden ze één voor één afgeroepen, ontvanger het afstudeerbewijs en er wordt weer een foto van hen getrokken.

Dan gaan ze klinken.

Er komt een grote kar met champagne en bijhorende glazen en als iedereen een vol glas heeft (van de afstuderende studenten, want dit is enkel voor hen), spuiten ze zilvere glitterconfettie over hen heen.

Als afsluiter na de klink, begint er, jawel, een échte fuif met laserlichten en dj´s en al!

Alleen moet de familie hier 20 euro per inkomkaart betalen ongeveer en als je geen kaart hebt, kom je er natuurlijk niet in.

De leraren en afstuderende leerlingen zijn uiteraard gratis.

Omdat het weer heel laat was geworden (half 3 ´s nachts), sliepen we zaterdag weer uit.

´Smiddags keken we film en tegen 5 uur begonnen we ons klaar te maken en te eten.

We zoudden namelijk om 7 uur met de buren naar HP 7 gaan.

Jammer genoeg kwamen we er om kwart voor 7 achter dat we onze kaarten kwijt waren.

Na het hele huis doorzocht te hebben was de enige conclusie: verdwenen.

Mijn zus zei dat oma ze waarschijnlijk heeft weggegooit en dat is vergeten.

Maarja, geen HP 7 dus.

Wel, uit eten.

(En ja weer barbecue).

Om half 12 gingen we huiswaards en zo werd het zondag 21 november.

Moni Lien van het Pulse front was jarig, en dat kon ik als frontmaat natuurlijk niet zomaar voorbij laten gaan!

Ik wenste haar dan ook een potverlepelige pangaardag, in de Pulse fronttaal, zoals een echte Pulse frontmaat!

Om 10 na 4 gingen we dan weer naar HP 7 en deze keer was het wél gelukt.

We gingen daarna uit eten (Ja alwéér).

Deze keer was het kippenhotdog.

Een soort van vidésaus met stukken kip, maïs (ik leef in de Braziliaanse maïsstad. Hier hebben ze ook 1 week maïsfeest waar ze een maïskoninging verkiezen ieder jaar in mei) en zoutchips in de vorm van steppegras.

Zo werd het dan weer maandag de 22e en moesten we weer naar school.

´S avonds gingen we naar een opluistering van het conservatorium (Claudia en ik), om het schooljaar daar af te sluiten.

Ja, ja.

Binnenkort, 8 december om precies te zijn, begint de zomervakantie hier officieel.

Nu goed, mijn laatste uren als 17-jarige moest ik schijnbaar al filosoferend doorbrengen en om half 11 kroop ik mijn bed in en dat was dus het einde van mijn minderjarigheid.

Dinsdag 23 november, was dan mijn 18e verjaardag.

Daar later meer over (want nu moet ik gaan eten)

Liefs,

Liesy (en tot straks!)